...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Wednesday, February 02, 2005
هیچ کس باور نمی کند که این درخت آلوست
چرا که حتی یک دانه آلو ندارد
اما این درخت آلوست
از برگ هایش بیداست
(نمی دونم ماله کیه :( ولی یه حد سا یی می زنم )
2 comments
2 Comments:
Blogger Sohail S. said...
آره هست! به موقع حتما معلوم می شود...
03 February, 2005 03:41  
Blogger Nazanin said...
آره،منم ميگم درخت آلو داره،درخت آلو داره،باور کن،منم درخت آلو دارم.
05 February, 2005 14:29  
Post a Comment
<< Home