...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Wednesday, August 27, 2008
ما ملت بدبختی هستیم. حکومت مزخرفی هم داریم. باید بتوانیم، بخواهیم که زندگی بهتری داشته باشیم. اما با مبارزه ی من و توی دانشجو که صدایمان هیچ جا نمی رسه نمی شه اینا رو به دست آورد! برای من مبارزه ی دانشجویی چیزی جز بدبخت کردن خود و خانواده نیست! باور کن که خیلی سخته! باور کن خود دوران بازداشت و ایام بعد از بازداشت- با فرض اینکه زنده باشی- خیلی سخته، خیلی دردناکهههههه باور کن بیچاره می شی! می دونی هی خونه عوض کردن و جاهای پرت رفتن و پلاک و تلفن نداشتن، مریضی های روحی خواهر برادرت، بغض پدر مادرت، ... اینها که ساده ترین عواید اینچنین مبارزاتی است اصلا و ابدا ساده نیست! زندگی ای را به نیستی می کشد!می دونی چند نفر از اونایی که مبارزه کردن و اومدن بیرون رفتن؟! چند نفرشون ادامه دادن؟!!چند نفرشون خونه نشین شدن؟! به نظرم مبارزه را باید سپرد دست بزرگتر از ماهایییی! اونایی که اسم و رسم دارن! تجربه دارن! سواد دارن!مبارزه ی اینچنینی کار من و تو نیست! این مبارزه فقط خودبدبختی به دنبال داره!!!!!باور کن! شکنجه ای که تجاوز باشد، بدبختییی دارد!!!!!! ارزشش را ندارد! باور کن ارزشششششش را ندارد!!!!! سایه ای می اندازد روی زندگی مان که تا ابد داریمش !! از برای که مبارزه می کنی؟!! از برای آن دسته که به ریشمان هم می خندند؟!! از برای آنهایی که شکنجه ات می کنند؟!! از برای پدر و مادرت که عزیزانشان را در جنگ و انقلابشان از دست داده اند و ما را با چنگ و دندان حفظ و بزرگ کرده اند!! ما به راستی که به آنها نیز مدیونیم!! از برای آن بهترینی که متاسف می شوند، گریه هم از برایت می کنند، اما از فردا روزی فراموشت می کنند ؟!! کار ما مبارزه نیست الان!!! وقتی هیچ راهی برای رسیدن صدا نیست!!! آن را باید سپرد دست دیگرانی که الان قدرت بیشتری از من و تو دارند!!! ما خودمان را درست کنیم هنر است!! چند نفر از خود ماها می توانیم خوب باشیم؟!! می توانیم کسی را در هیچ جایی تحقیر نکنیم؟!! می توانیم دروغ نگوییم؟!! می توانیم احترام کنیم یکدیگر را؟!!!! چند نفرمان؟!! نه عزیز جان! درست که اینها را باید حکومت درست کند و جامعه مجاب کند!!! اما هنوز هم یه چیزاییی دست خودمونه!! ما خودمان هنوز هم خیلی کارها می توانیم انجام دهیم! الا مبارزه ی رو در رو!! مبارزه برای من وقتی است که سوادش را داشته باشم! که حرفم خریدار داشته باشد! که ... ما همین چیزهای جزیی را هم بتوانیم درست کنیم محشر کرده ایم!! ما همان بتوانیم خانواده هامان را متقاعد کنیم که اطلاعات جنسی را باید به بچه داد هنر کرده ایم !!! که قبل از اینکه دخترمان با دیگری ای بخوابد ، بداند باید پیشگیری کند! نه اینکه بعدش در به در دنبال کورتاژ بگردد!!! از این درد ها نباید گذشت مادر من!!! دخترت میمیرد و زنده می شود تا آن جنین را بیاورند بیرون!!!! می دانی تا چند وقت بعدش کابوسش را می بیند؟! که ممکنه رحمش زخمی بشه؟!! که ممکنه دیگه نتونه هیچ همخوابی را تحمل کنه؟!!! بیا باور کنیم که اینها خیلی مهم تر از اون ادب و نزاکتیه که مدام می کنی تو کلش!!!! می فهمی مادر جان؟!! می دونم تکرارین حرفایی که زدم، که دیگه هممون گوشمون پره ! اما نشد ننویسم ... شکنجه دانشجوی ها تبریز .... .... !!

می خوام لال بشم دیگه ....
Tuesday, August 26, 2008
که رستگاری جاوید در کم آزاری است ...
Thursday, August 21, 2008
می دونی چیه نیوشا؟! به قول لیلا واقعا مهره ی مار داری! من خیلی باهات نبودم، شاید خیلی خوب نشناسمت! ولی یه چیزایی داری که واقعا متمایزت می کنه! می دونی، مثه یه قاب عکس خوشگل رو دیوار می مونی واسه من! که سالی یه بار آدم تمیزش می کنه مثلا! ولی آدم مطمئنه که یه قاب خیلی خوب داره رو دیوار! خیالش راحته! می دونه که هستی! بدون اینکه حرفی رد و بدل بشه! نمی دونم چی بگم! اما می دونم از انسان های خاصی هستی که ممکن آدم کلن باهاشون برخورد داشته باشه! که داشته باشتشون!

خوش بگذره دختره! :*
Friday, August 01, 2008
به قول آدمهای این بلاگستان، آدم است دیگر!گاهی اوقات لابد کم می آورد!
کم می آورد که در پاسخهایش هم در می ماند،
کم می آورد در رفتارهای عادیش هم حتی،
کم می آورد، که یک روز از صبح تا شب پاچه ی همه را می گیرد!،
آیین هایش، حساب هایش، چیزی در این میان به هم ریخته، با هم جور در نیامده که کم می آورد!
چیزی در این میان به هم ریخته،
قطعه هایش با هم کنار نمی آیند!
کم می آورد!

خوب است ولی همچنان ... :)