...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Friday, August 01, 2008
به قول آدمهای این بلاگستان، آدم است دیگر!گاهی اوقات لابد کم می آورد!
کم می آورد که در پاسخهایش هم در می ماند،
کم می آورد در رفتارهای عادیش هم حتی،
کم می آورد، که یک روز از صبح تا شب پاچه ی همه را می گیرد!،
آیین هایش، حساب هایش، چیزی در این میان به هم ریخته، با هم جور در نیامده که کم می آورد!
چیزی در این میان به هم ریخته،
قطعه هایش با هم کنار نمی آیند!
کم می آورد!

خوب است ولی همچنان ... :)
1 Comments:
Blogger Nazanin said...
و همچنان خوب است!
:-)