اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Friday, April 01, 2005
18
ظاهرا باید این جمله ی نادر ابراهیمی را پذیرفت : گریز از آنچه کرده ایم اصل زندگی است
albate bayad arz konam ke az jenabe ebrahimi hame chiz ro bayad paziroft, hala che nadereshoun, che rouzbeheshoun, che amineshoun! amma in jomlash ye jourie!:-"
amma in jomlash ye jourie!:-"
"khaneyi baraye shab" ?