...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Friday, October 28, 2005
51
مرده شور اين زندگي نكبت رو ببرم
4 Comments:
Anonymous Anonymous said...
شیلیانو

Anonymous Anonymous said...
cheraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa?
vali bazi vaghta adam injoory mishe
pas movafegham
migam nazanin daneshjooye kojast?
be weblogam sar bezan khoshhal misham

Blogger Nazanin said...
midooni inaa ke manmidoonam o kolli ham gerye daaram ke nemiaad , be zendegi rabt nadaare , nemidoonam ...
aaaakh , kheili bad bood ...
nemidoonam ...

Blogger niusha said...
migama Go0o0lNarZ,mamoolan morde shoore zendegie nekbato MIBARAN,to nemikhad zahmat bekeshi 2khmalam!!!