...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Sunday, January 29, 2006
69
در اين بيشه زار برف اندود
اگر بميرم
من نيز بودايي برفي خواهم شد
(چاوسويي-هايكو)
7 Comments:
Anonymous Anonymous said...
ohom, age bemiri,
mige:hame chiz rozi be enteha miresad, hata hozore sabze ye ghanaari,
ama mesle sag dare chert mige

Anonymous Anonymous said...
delam mikhad tooye bahar bemiram ...
vaghti hava aftabi bashe
vaghti gola baz bashan o ghanaria be khoonan...
golnaz khanoom ye sary be webam bezan...

Anonymous Anonymous said...
:((((((((

Anonymous Anonymous said...
:((((((((

Blogger niusha said...
نمی دونم چرا یاد این شعر از آسیه امینی افتادم:پیچک ها تمام مرا پوشانده اند،فریب نخوری،سبزی از من نیست!ا

Anonymous Anonymous said...
Age az psycho estefaade mikoni...chandaan jaaleb nist ke linkaye khodesho bardari!!!!Dizi o...

Anonymous Anonymous said...
Oops !
Villain! :D
poosting !