اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
dorost nashod, khob say kon ba adamaa kenaar biay, oh,oon taar e moo ro ham az rooye mize computer bardar,
bazam nashod, age bad az inaa ham nashod, faghat ye raah mimone, ye kam doortar az oon hadi ke mibini ro ham bebini, fekr konam kharjesh faghat ye doorbine
oon sanjaagh sare ke saret nemikoni o
roo miz oftaade ro bendaaz door,
oon ham e khodkaari ke kharidi ro,
faghat oonaeei ke rangaaye ghashangi daare,
hamchenin ketaabaaei ke motmaeni mikhooni ro
bezaar dame dast,
baazam tange,
lebaasaaye roo chooblebaasi ro tangtar aavizoon kon,
oon aroosake ke bara khooshgeli gozaashti
ro komod varesh daar bezaar too komodet,
khoshgeli mikhaay chi kaar
baazam tange,
fekret ro rooye masaael jozeeitar motemarkez kon,
vaghti raah miri ghadamhaat ro koochiktar bardaar,
aaroomtar sohbat kon,
dorost nashod,
khob say kon ba adamaa kenaar biay,
oh,oon taar e moo ro ham az rooye mize computer bardar,
bazam nashod,
age bad az inaa ham nashod,
faghat ye raah mimone,
ye kam doortar az oon hadi ke mibini ro
ham bebini,
fekr konam kharjesh faghat ye doorbine
khodat ra be bi khiali bezan
oonjoori hame ja barat goshadam mishe!