...

اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.

Saturday, October 27, 2007

لبخند لطفا!

4 comments

4 Comments:

Anonymous said...

:) injoori ya :D injoori?

28 October, 2007 09:12

Anonymous said...

hichkodum hedie jun, ishun manzuresh =)) e, ya laughing audible e yahoo! ==========))))))))))))

29 October, 2007 00:16

Anonymous said...

are?akhe neveshte labkhand!!!

30 October, 2007 22:26

Nazanin said...

ofcourse ke aare! akhe aadam az labkhand shoru mikone, ba`d mahz ke mishe, mishe ghahghahe!! ;)

01 November, 2007 00:24