...

اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.

Sunday, January 20, 2008

دلم عیاشی می خواد، از اون انواع نابش!
مستی می خواد؛ از اون مستی های ناب؛ از اون خلصه های نابش!

من گه می خورم که مشکلم تویی!

بعدا نوشت: می گما، تو چرا هر دفعه سر امتحانا وجدان درد می گیری ؟! هان ؟!
با احتساب این ترم، سه ترم است که به طور مستقیم در به گند کشیدن امتحانهای من تاثیر مستقیم داشته ای!!
با تشکر از خودمون!

2 comments

2 Comments:

Anonymous said...

:))
in khate akharet bahal bood!:D
ba tashakor az khodam be khatere commentaye binaziram!:D

21 January, 2008 12:41

Anonymous said...

ay ay ay ay aaaaaaaaaaaaaaay!!!!!manam har term sare emtehana bahoone ziad daram!Hamash ham be in "TO" haye mokhatabe dast neveshte ha marboote!!!

aslan hame chiz be in To marboote! az ghate gaaz tooye havaye sard ta benzine koponio moshkelate zendegi hamash!!!!!

didi belakhare Comment goashtam inja?:))

21 January, 2008 17:40