...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Friday, March 07, 2008


و تو چه می دانی که چه شناور می شوی،
در میان صدای تار هوشنگ ظریف، و
عکس های ناب میرزا، و
و غم تو،
که هنوز می کوبد، که باورم نمی شود!

معلق می مانی،
...



پ.ن: عکس از میرزا
3 Comments:
Anonymous Anonymous said...
:-) ... :-* hmmm..
--nazanin

Anonymous Anonymous said...
akheeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeey:*:*:*

Anonymous Anonymous said...
ke hanooz mikoobad...
sag massab bad form ham mikoobad