...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Saturday, May 10, 2008


از من گریز تا تو، اندر بلا نیفتی / بگزین ره سلامت، ترک ره بلا کن


پ.ن: عاشق این بیتمممممممم!
پ.ن: هیچ چیزی در چنته ام نیست که بهش چنگ بزنم، که بگم به فلان دلیل و فلان چیز و ... اما نمی دونم چرا مطئنم یه جورایی، یه جور خاصیه اون ته مه های وجودم، انگار به یه جایی بند شده تازگی ها!

من به نشانه ها ایمان دارم!

4 Comments:
Blogger Nazanin said...
گريزش اين بود! تو گويی قرارش چه باشد؟

Anonymous Anonymous said...
manam...:)

Anonymous Anonymous said...
inja...dorost...on jaieeh ke mishe har chi doost daram begam.ke begam daram monfajer misham...begam in rooza che bache shodam...begam ye karaie daram mikonam ke hamisheeeeeeeeee badam mioomade bokonam.begam be chizaie fekr mikonam ke hatta khodamam dare az khodam badam miad...begam ke inrooza.... BAD shodam...chera injoori shod yeho?!

Blogger yasaman said...
kash manam ye chizi peida mikardam behesh chang bezanam
shayad unjuri az pa dar nemiumadam