...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Wednesday, October 15, 2008


پ.ن: و اما مسئله ما اینست که:
آیا امکان تجربه زنده گی حقیقی، به راستی، پس از این جریانات وجود خواهد داشت؟!

:دی
3 Comments:
Anonymous Anonymous said...
bale bale baleeeeeeeeeeeeeeeeee!

mishe:)

man zemanat midam:D


merciiiiiiiiiiiiiiiiii ke up kardiiiiiiiiiiiiiiii:*:*:*:*:*:*:*


omidvaram emtehanat khooooooooooooooob beshan:)

Blogger مرضیه said...
eybaba shoma dige chera? :-P

Blogger Sohail S. said...
che akse jalebi.
darbareye matn ham comment bedam: motmaenam mishe. hamishe mishe. vali dir ya zoodesh bastegi be khode adam dare.