...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Sunday, January 18, 2009


بد غرامت می گیری، بد!

دیگر خسته‌ام کرده‌اند این آتش‌های تند ، که زود خاکستر می‌شوند ...

خالی‌ام ، و این عالی‌ست ، لابد .


1 comments
1 Comments:
Blogger Atorpat said...
inja che jamo jur ast!
19 January, 2009 00:29  
Post a Comment
<< Home