...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Monday, July 20, 2009
به طرز ناخوشایندی حس می کنم دیگر اینجا نمی توان نوشت، راحت ...
1 comments
1 Comments:
Anonymous Hedieh said...
golnaz...benevis...chera kam minevisi? ya chera inja rahat nisti? aslan bia be khodam begoo:*:*:*:*

delam vase neveshte hat tange hamishe:)
23 August, 2009 12:16  
Post a Comment
<< Home