...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Saturday, February 20, 2010
تصمیم گرفته ام با خودم مهربان باشم. نق نزنم خیلی به خودم.
همم، چند روزی است حالم خوب است، یه چیز نرم و خنکی انگار رفته زیر پوستم.
1 comments
1 Comments:
Blogger Nazanin said...
chize narmo khonak chi mitune bashe? :-/ bastanie aab shode? :D
23 February, 2010 05:05  
Post a Comment
<< Home