...
اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.
Monday, May 24, 2010


درد، زن، درد زن بودن، درد تمامی صفت هایی که بهت می چسبند، درد تمامی انتظاراتی که ازت می رود؛ از خانواده، از دوست، از غریبه ...
1 comments
1 Comments:
Anonymous shabnam said...
khanoom jan hameye harfayi ke mizanin dorost! vali dalil nemishe inja ro up nakonina! roshane?
14 June, 2010 06:21  
Post a Comment
<< Home