...

اینجا هست برای ثبت لحظه های ریز و درشتی که با هر یک به گونه ای زندگی کرده ام، لحظه هایی که هر یک رنج ها و شادی هایی را یادآورند. هر چند بر این باورم که رنج های عظیم و شادی های بی پایان را در جایی جز درون خود نمی توان جای داد، و همین طور هیچ لحظه ای را نمی توان به لحظه هایی که در پیش داریم و به آنان که از سر گذرانده ایم تعمیم داد. ولی شاید بتوان همین اندک لحظه ها را دست مایه ای قرار داد تا که این راه را آسوده تر و امیدوارانه تر به پایان رساند.

Monday, November 01, 2010

همه جا گویم که تو را می جویم، که تو را می خواهم، به برم بازآ چو نسیمی ای مه، که برد چون کاهم

همه جا گویم که تو را می جویم، که تو را می خواهم، به برم بازآ چو نسیمی ای مه، که برد چون کاهم

همه جا گویم که تو را می جویم، که تو را می خواهم، به برم بازآ چو نسیمی ای مه، که برد چون کاهم

همه جا گویم که تو را می جویم، که تو را می خواهم، به برم بازآ چو نسیمی ای مه، که برد چون کاهم

همه جا گویم که تو را می جویم، که تو را می خواهم، به برم بازآ چو نسیمی ای مه، که برد چون کاهم

همه جا گویم که تو را می جویم، که تو را می خواهم، به برم بازآ چو نسیمی ای مه، که برد چون کاهم

همه جا گویم که تو را می جویم، که تو را می خواهم، به برم بازآ چو نسیمی ای مه، که برد چون کاهم

همه جا گویم که تو را می جویم، که تو را می خواهم، به برم بازآ چو نسیمی ای مه، که برد چون کاهم

ثانیه های 1:55 تا 2:15 - همین 20 ثانیه کافیست.

1 comments

1 Comments:

shabnam said...

khoobi madar? :D

04 November, 2010 21:50